Al sinds ik de site van Moon bouwde, wilde ik ook graag iets door haar laten maken. Alleen kwam het nooit tot een koop, omdat mijn partner en ik het niet eens konden worden. Dat kan natuurlijk, smaken verschillen.
Ik hou van de unieke meubels die Moon aflevert. En van de kleurkeuzes!
Dus… eenmaal gescheiden (kwam niet door de meubels), kon ik in mijn nieuwe casa lekker mijn gang gaan. Overal kwam een echte kleur op de muur. Mijn woonkamer is een soort groene oase.
Een Frans café
Als eerste kwam daar een prachtige ronde tafel. Wit, met een roze poot. Shabby chic. Ik kocht er voor een prikkie 4 roze fluwelen stoelen bij. Als we zo op zondag aan een ontbijtje zitten, met verse croissantjes, koffie, thee en een lekker relaxt muziekje op de achtergrond wanen we ons af en toe in een Frans café.
TV-kastje met waanzinnige knopjes
Mijn volgende stap was het TV-kastje vervangen. Ik had, tijdelijk, mijn Ikea boekenkast (u kent ze wel, die vakkenkasten, vroeger Expedit, tegenwoordig Kallax) neergezet. Een thuis vormt zich nu eenmaal stukje bij beetje.
Ik app’te Moon de maten door. Nog geen week later had Moon de perfecte kast gevonden. Mooi zo! Omdat ik dichtbij woon kwam Moon even langs met wat verfstalen. Mijn muren zijn lichtgroen, de muren achter mijn computerwand olijfgroen.
‘Iets sage is denk ik wel mooi.’
Sage is salie is groen.
En ze hád een prachtige kleur groen. Wow.
Nu mocht ik ook nog zelf knopjes uitkiezen. Moon gaf een paar sites door waar ik iets kon gaan uitkiezen. Ik vond perfecte knopjes met vogeltjes. Zulke relatief prijzige knopjes maakt zo’n kast wel echt af.
De lieverd kwam dit kastje eigenhandig afleveren.
Elk avond geniet ik van mijn kastje en de botanische minituin in pot die er op staat.
Dit kan mijn kast zijn…
Een lange tijd nam ik eerst eens de ruimte in mij op. Wat mis ik nog aan kastruimte? Mijn keuken is klein en de kastjes staan al snel vol, ondanks dat ik een minimalist en bijzonder opgeruimd ben. Een plek voor de glazen en wat spelletjes misschien?
De ruimte tussen bank en bureau is vaak een verzamelplek voor dozen van pakketbezorgers. En retouren. Niet echt gezellig dus.
Op een dag postte Moon een kast op Instagram. Wow! Wat een beauty. Ik hoopte stiekem al dat de maten een beetje zouden passen. Hij zag er op de foto best kolossaal uit.
‘Dit zou mijn kast kunnen zijn…’, appte ik Moon.
Ze zocht de maten op. En vertelde me dat het een kledingkast was. Met een roede er in.
Hm. Balen. Toch niet mijn kast.
‘Maar ik kan er planken in maken voor je!’
Oh. Dan wordt het interessant.
‘Ik heb alleen geen zin in gedoe. Hoe krijg ik die kast weer hier?’
(ik ben zelf ook ondernemer, en als single moeder is er soms wat meer te doen op een dag dan er tijd is).
Moon nam al mijn bezwaren uit de weg en gooide dezelfde avond nog wat verfstalen door mijn brievenbus. Ik heb het in het licht en in het donker bekeken. De kleur ‘Eucalyptus’ bleef favoriet.
‘Is het leuk als we die ronde pootjes in het olijfgroen van de muur achter mijn bureau doen?’
‘Prima, zoek jij even knopjes uit!’
En zo geschiedde.
As we speak staat Moon de kast in mijn woonkamer in elkaar te schroeven. En wat staat het prachtig bij de rest!
Vinex-prinsesje omarmt shabby chic
‘Mam, ik vind toch wel dat wij een heel gezellig huis hebben…’ Mijmert mijn dochter van 11. Wat een fijn compliment na een turbulent jaar.
Het is nu bijna een jaar geleden dat ik de sleutel van deze woning kreeg. Het blijft work in progress. Het is een jaren 70 woning, waar in den beginne een hoop aan opgeknapt moest worden. Stukje bij beetje pakken we wat aan. Het hoeft niet allemaal in één keer. Dat is juist zo leuk!
Het unieke karakter van de meubels stralen een en al warmte uit. Ons plekje. Ons meidenhuis…
Hier voelen we ons koninginnen.
Nanda Koopman / Wanderweb
